به گزارش مجله خبری نگار، وقتی اسم جهانگردی به میان میآید، خیلی از ما به یاد «مارکو پولو» میافتیم. ذهن بعضیهایمان هم به سمت جهانگردان اساطیری مثل جمشید و زال (شخصیتهای شاهنامه) یا شازده کوچولو (شخصیت داستانی معروف «آنتوان دو سنت اگزوپری») و ... میرود. ۲۷ سپتامبر روز جهانی جهانگردی نامگذاری شده تا فرصتی برای توجه بیشتر به سفر و یادآوری مزایای آن برای سلامت جسم و روان باشد.
ازمنظر روانشناسی، جهانگردان پر آوازه و افرادی که به سفر علاقهمند هستند، برخی ویژگیهای شخصیتی مشترک دارند که برخی از آنها عبارتند از:
۱-کنجکاوی| این افراد علاقهمند به کشف مکانها، فرهنگها و تجربیات جدید هستند.
۲-ماجراجویی| تمایل به تجربههای جدید و هیجانانگیز دارند و از ریسک کردن نمیترسند.
۳- انعطافپذیری| توانایی سازگاری با شرایط و محیطهای مختلف را دارند.
۴-استقلال| این افراد معمولاً خودکفا هستند و از تنهایی و تصمیمگیریهای مستقل لذت میبرند.
۵-اجتماعی بودن| علاقهمند به ملاقات با افراد جدید و برقراری ارتباطات اجتماعی هستند.
۶-خلاقیت| توانایی دیدن دنیا از زوایای مختلف و پیدا کردن راهحلهای خلاقانه برای مشکلات دارند. در خور ذکر است که این ویژگیها به افراد کمک میکند تا از سفرهای خود لذت ببرند و تجربیات غنیتری کسب کنند.
سبکزندگی جهانگردی و سفر میتواند تأثیرات مثبتی از قبیل افزایش انعطافپذیری و سازگاری، افزایش اعتماد به نفس، کاهش استرس، افزایش خلاقیت و البته تاثیرات منفی بر خلقوخو، هیجانات افراد، احساس تنهایی، استرس و اضطراب، خستگی و ... داشته باشد. این تاثیرات ممکن است در جهانگردان و افرادی که به سفر میروند، مشاهده شود، اما در همه آنها به یک شکل و با یک شدت وجود ندارد. عوامل مختلفی میتوانند بر تجربههای فردی آنها در سفر تأثیر بگذارند از جمله:
۱ شخصیت فرد| افراد با شخصیتهای مختلف ممکن است به شیوههای متفاوتی به تجربیات سفر واکنش نشان دهند. برای مثال، افراد برونگرا ممکن است از تعاملات اجتماعی و کشف فرهنگهای جدید لذت بیشتری ببرند، در حالی که افراد درونگرا ممکن است بیشتر به دنبال آرامش و خلوت باشند. همچنین شخصیتهای نمایشی، جهانگردی را بهعنوان راهی برای جلب توجه و تجربههای جدید انتخاب کنند و شخصیتهای خودشیفته آنرا بهعنوان راهی برای نمایش موفقیتها و دستاوردهای خود انتخاب میکنند.
۲ خلقوخو و هیجانات| تغییر محیط و دور شدن از خانه میتواند به کاهش علایم افسردگی کمک کند، اما در برخی موارد، احساس تنهایی و دوری از حمایتهای اجتماعی ممکن است علایم را تشدید کند. استرسهای ناشی از سفر و تغییرات ناگهانی ممکن است دورههای مانیا یا افسردگی را فعال کند یا نوسانات خلقی را در افراد با اختلال دوقطبی تشدید کند.
۳ تجربیات قبلی| کسانی که تجربههای بیشتری در سفر دارند، ممکن است بهتر بتوانند با چالشها و تغییرات مواجه شوند و از آنها لذت ببرند.
۴ مقصد سفر| نوع مقصد و فرهنگ محلی آنجا هم میتواند تأثیر زیادی بر تجربههای هیجانی و خلقی داشته باشد. سفر به مکانهای آرام و طبیعی ممکن است احساس آرامش بیشتری به همراه داشته باشد، در حالی که سفر به شهرهای شلوغ و پرجنبوجوش ممکن است هیجان و استرس بیشتری ایجاد کند.
پژوهشهای متعدد اذعان دارند که بسیاری از اختلالات و بیماریها، ریشه در اعصاب و روان انسانها دارند. در جهانی که استرسها و ناآرامیها گریبان همه را گرفته و تنشها و خستگیهای جسمی، از هر سو به هر کدام از ما فشار میآورد بهنظر میرسد پیدا کردن مسیری برای بهبود سلامت روان با هدف تأمین نیازهای روان از طریق دستیابی به نشاط و آرامش فکری کار دشواری باشد. از مهمترین تاثیرات سفر بر سلامت روان میتوان به:
۱-کاهش استرسها و دغدغههای فکری؛
۲-کاهش تنشهای روحی و روانی؛
۳-خارجشدن انسان از حالتهای روزمرگی زندگی و رفتن به سوی نشاط و شادابی؛
۴-دستیابی به تنوع دیداری و شنیداری و همچنین تعالی روابط اجتماعی؛
۵-دستیابی به تجربههای مختلف و متنوع زندگی؛
۶-افزایش حس صمیمیت و روابط دوستانه با همسفران؛
۷-تحکیم بنیان خانواده؛
۸-دستیافتن به حس روحیه جمعی و حس مشترک گروهی؛
۹-بهبود خواب و رفع بیخوابی و همچنین تنظیم دقیق زمان خواب؛
۱۰- افزایش قدرت هوش و خلاقیت.
لازم است بدانید که هر چقدر گردشگری و سفر کردن در میان جوامع افزایش یابد و مردم از اهمیت آن آگاه شوند، میزان تنشها و استرسهای اجتماعی هم به همان اندازه کاهش مییابد و باعث پیشرفت جامعه به سوی دنیایی پر از نشاط و شادابی میشود.
منبع: خراسان